Umbjóðandi TORT varð fyrir líkamstjóni við vinnu sína í æfingasal í líkamsræktarstöð, þar sem hann starfaði sem þjálfari. Hann var að prufukeyra æfingu sem hann hugðist láta þátttakendur á æfingu í Crossfit gera. Æfingin var gerð í fimleikahringjum, en umbjóðandi TORT varð fyrir slysinu þegar annar strappinn á hringnum slitnaði með þeim afleiðingum að hann féll harkalega í gólfið á höfuðið og herðar.

Umbjóðandi TORT varð fyrir vinnuslysi við vinnu sína á sorpflokkunarstöð þegar hann missteig sig við það að stíga út úr liðléttingi og ofan á pappa sem undir var rusl. Hlaut hann alvarlegt líkamstjón á fæti vegna slyssins.

Umbjóðandi TORT höfðaði mál og krafðist þess að viðurkennd yrði bótaskylda úr ábyrgðartryggingu vinnuveitanda hjá Sjóvá vegna líkamstjónsins. Byggði tjónþoli einkum á því  að aðstæður á vinnustaðnum hefðu verið óásættanlegar og tækjabúnaður ófullnægjandi. Héraðsdómur taldi tjónþola ekki hafa sýnt fram á að orsök þess að hann slasaðist við vinnu sína  hefði verið annmarkar á aðbúnaði, aðstæðum eða tækjabúnaði vinnustaðarins. Sjóvá var því sýknað af kröfum tjónþola með vísan til þess að slysið yrði rakið til óhappatilviljunar eða  aðgæsluleysis tjónþola.

Landsréttur komst hins vegar að öndverðri niðurstöðu og lagði til grundvallar að vinnuveitandi tjónþola hefði ekki uppfyllt þær ríku kröfur sem gerðar væru til atvinnurekenda samkvæmt lögum nr. 46/1980 um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum og reglum settum samkvæmt þeim. Landsréttur vísaði meðal annars til þess að óhjákvæmilegt væri, vegna þeirrar starfsemi sem rekin væri í flokkunarstöðinni, að rusl yrði í vegi fyrir starfsmönnum og að vinnuveitanda bæri að ganga úr skugga um að verklagi og búnaði væri þannig háttað að dregið yrði úr hættu sem af því skapaðist. Það hefði ekki verið gert, heldur hefði tjónþoli verið látinn sinna starfi sem tveir starfsmenn hefðu átt að vinna svo að öruggt væri, sem leiddi til þess að við ákveðnar aðstæður varð hann að fara með hraði út úr liðléttingnum á stað þar sem mestar líkur voru á því að aðskotahlutir væru á gólfi. Var talið felast í þessu saknæmt frávik frá þeirri háttsemi sem gera  mætti kröfu um til atvinnurekandans og því ótvírætt að sú saknæma háttsemi hefði að minnsta kosti verið meðorsök slyssins. Var því viðurkenndur bótaréttur úr ábyrgðartryggingu vinnuveitanda vegna slyss umbjóðanda TORT.

Guðbjörg Benjamínsdóttir lögmaður flutti málið.

Unnt er að lesa dóminn í heild sinni á heimasíðu Landsréttar hér.